Wiener, L.H. – Zeeangst

Uitgeverij Pluim, 268 pagina’s

Van Wiener las ik Man met ervaring en het eerste deel van zijn Verhalen. De laatste tijd publiceert hij wat ik dan maar dagboekfragmenten noem op Tzum en die lees ik graag en gretig. Dit Zeeangst is zijn jongste publicatie en dateert toch alweer uit 2020. Een logboek dit keer.

We varen uit met een poes aan boord maar ik haat katten. En ondanks een verklarende woordenlijst aan het einde van het boek staan er nog steeds ondoorgrondelijke en enigmatische passages in dit boek, zoals: “Dus hebben we voor de eind gekruist om gijpen of het bak slaan van de genua te voorkomen”. Gijpen, bak slaan of genua? Geen idee! De woordenlijst achterin blijkt het ene vakjargon door het andere te vervangen. Maar we varen naar Engeland en dan ben ik om.

Ondanks dat ik het zeiljargon niet machtig ben leest dit logboek als een spannend avontuur en dat is geheel te danken aan de schrijver en diens stilistisch vermogen. En aan de plaats van handeling: Chichester heb ik amper drie maanden geleden zelf nog bezocht. Als het over Engeland gaat ben ik nagenoeg kritiekloos, niet zo wanneer het over de Engelsen zelf gaat.

Even verderop, pagina 113, heeft Lodewijk een “koleerte hekel”. Dat moet een typefout zijn, ik kan het woord nergens vinden. En het gedoe met die kat interesseert me voor geen meter. Maar het is voor het overige een heerlijk boek om te lezen. Bijvoorbeeld deze passage over schijngestalten van de zee: “‘Hallucinerende’ is beter dan ‘hypnotiserende’ , vanwege de persoonlijke geaardheid van de waarneming. De hypnose heeft geen DNA, de hallucinatie wel.” Jaloersmakend, zulke taal. En verhalen vertellen kan Wiener als de beste. Maar dat Wiener op pagina 179 van ‘het component’ spreekt, vind ik toch wel opmerkelijk want gewoon fout.

In de epiloog schrijft Wiener: “‘Echt gebeurd is geen excuus’ volgens Gerard Reve (vroeger een bekend Nederlands auteur)”. Is dat niet het lot van elke schrijver. Ik vrees dat zelfs een gigant als Jeroen Brouwers (ik zal hem mijn leven lang eren) geen ander lot beschoren zal zijn. Ik lees Wiener graag en hoop dat er nog een boek van hem verschijnt voor hij definitief verdwijnt.

Enno Nuy
Oktober 2025