Het Son-o-house

Het SON-O-HOUSE

Ekkersrijt Son-en-Breughel

Op het industrieterrein Ekkersrijt in Son-en-Breughel, vlakbij Eindhoven, staat een merkwaardig bouwsel. Een gebouw kun je het niet noemen ofschoon het geheel vervaardigd is uit staal en ofschoon je er vanuit verschillende hoeken doorheen kunt lopen. Wanneer je het bouwsel vanaf een afstand bekijkt, lijkt het op een reusachtig dier dat in de middagzon ligt te doezelen, onderwijl een genotzuchtig gezoem ten toon spreidend. Hoe dichterbij je komt, hoe meer het geluid verandert, wordt het dier wakker? Vermoedt het de aanwezigheid van een bezoeker maar is het nog niet bereid de ogen te openen? Wanneer je het bouwsel betreedt, waan je je in een totaal ongekende wereld, je zou op een verre planeet kunnen zijn geland en het geluid, de muziek, de tonen wijzigen voortdurend naarmate je je verplaatst in het bouwsel. En ofschoon de constructie niet groot is, meer dan 20 meter lang zal ze niet zijn, geeft ze toch de sensatie dat je je in een avontuur hebt begeven. In de avonduren moet het nog mooier zijn, dan licht het bouwsel op in groene tinten. Wonderlijk, dit alles maar vooral: verheugend. Verheugend en blij stemmend omdat hier een totaal nieuwe uiting tot stand is gekomen waar architectuur – het blijvende – samenkomt met het vluchtige van – gecomponeerde – klanken; klanken die van toon en kleur en sterkte veranderen al naargelang er interactie met de omgeving plaatsvindt. Prachtig, dat zoiets tot stand kan komen, dat deze waanzinnige samenleving toch nog geld en ruimte weet vrij te maken voor verwondering.

Wat is dit Son-o-house eigenlijk en wie zijn de makers? De ontwerper, de architect is  Lars Spuybroeck, oprichter van NOX Architects in Kassel (D). De vorm van het Son-o-house is het resultaat van een computergestuurd proces dat met één leidend principe – het telkens scheuren van een koepel of gewelf – begint en daar oneindig op voortborduurt. Op die manier is een hele reeks krommingen en bollingen ontstaan die vanzelf overvloeien in een dragende constructie. Het bouwsel is geheel uit staal opgetrokken.

De binnenkant van het Son-o-house is behangen met luidsprekers en infrarood sensoren. Het geluid wordt via een computer gegenereerd. Zolang de sensoren niets waarnemen, klinkt een monotone frequentie. Maar zodra de sensoren worden geactiveerd door beweging binnen in de constructie, verandert het geluid voortdurend, zonder dat je een letterlijke weergave van de plaatsvindende beweging hoort. De klank is dan  ook nooit hetzelfde, behalve in de ruststand. Componist is Edwin van der Heide.

Laat je eens verrassen, verplaats je eens in een volkomen nieuwe wereld, maak plaats voor de verwondering. Het Son-o-house is een prachtige ervaring!

Geraadpleegde bron: Een geluidsinstallatie van roestvrij staal – Tracy Metz NRC 22 juli 2004

Augustus 2004