Benjamin Britten – Peter Grimes

Regie Francesca Zambello
De Nederlandse Opera
Nederlands Philharmonisch Orkest o.l.v. Edo de Waart
Koor van de Nederlandse Opera

Pears, de minnaar van Britten, stelde Peter Grimes voor als een man die vergeefs streed tegen de vooroordelen van zijn samenleving door tegen de conventionele gedragscodes in te gaan. Eenzelfde lot trof de homoseksueel Britten wiens vaderland eerst in 1976 homoseksueel verkeer tussen twee volwassenen uit het strafrecht haalde!

Ja hoor eens, ik heb die relatie tussen de opera en de componist niet gelegd. Dat doen anderen wel voor ons en dit keer gebeurde dat dus niet door scribenten van Odeon. Ik was niet getroffen door Peter Grimes waarvan ik vooral de muziek schitterend vond. Ook werd er voortreffelijk gezongen, zeker door Kim Begley! Prachtig hoor. Maar van die Grimes zelf heb ik maar weinig begrepen. Nergens wordt verklaard waarom hij zo met die arme weesjongetjes omgaat. Zo gek is het toch niet dat die gesloten vissersgemeenschap wat raar tegen deze Einzelgänger aankijkt? En waarom voelt Ellen zich juist tot deze man aangetrokken? Nu ja, daar kan ik zelf nog wel wat bij fantaseren, daar komen we nog wel uit. Maar van die Peter Grimes begrijp ik niet veel.

Het decor vond ik wel mooi en vooral de belichting was weer van een ongekend hoog niveau. De regie vond ik statisch en niet bijzonder. Kortom, ik vond het maar een matige opera maar desalniettemin wederom genoten.

2000