Nuy, Enno – Entartete Kunst revisited

De Israëlische ambassadeur in Zweden, Mazel, leest van een tentoonstelling “Making Differences” in de plaatselijke krant te Stockholm en ziet er een beeltenis van een door de joodse kunstenaar Dror Feiler (geboren in Tel Aviv maar sinds jaar en dag werkzaam en woonachtig in Zweden) en diens vrouw Gunilla Sköld gemaakte installatie, voorstellende een foto van de 29-jarige advocate Hanadi Jarad, die zichzelf in oktober 2003 opblies en twintig Israëliërs met zich de dood in sleepte, die foto dus in een wit scheepje dat vaart op een bak met rode vloeistof.

Deze installatie nu, schoot Mazel in het verkeerde keelgat en hij sommeerde het Historisch Museum deze installatie weg te halen. Toen het museum dat weigerde besloot Mazel het zelf maar te gaan doen en hij vernielde het kunstwerk.

In de NRC verklaart Mazel: “Ik had het volle recht om dat te doen…..dit was geen kunstwerk, het presenteerde haat tegen de bevolking van Israël”. Het kunstwerk was in zijn ogen een belediging van de slachtoffers van de aanslag.

Premier Ariel Sharon roemde het gedrag van de diplomaat, juist nu “wij getuige zijn van toenemend antisemitisme in de wereld en in Europa in het bijzonder”. Ook de meeste commentatoren in Israël verdedigen zijn onverdraagzame en walgelijk optreden en beargumenteren dit als volgt: “Zvi Mazel maakte met zijn daad, afwijkend van het kille protocol, in principe gebruik van zijn vrijheid van expressie – in al zijn rigiditeit en vanuit zijn eigen waarheid – als een antwoord op een andere expressie”, aldus Ha’aretz!

Dror Feiler is behalve jood ook nog actief in de organisatie “Joden voor Israëlisch-Palestijnse vrede”. Net als de Nederlandse beweging “Een ander Joods geluid” wordt ook dit soort bewegingen door Israël als verraders gezien. De kunstenaar verklaarde dat in de begeleidende tekst bij de installatie sprake is van ‘moord op onschuldige slachtoffers’ en voorts dat de tentoonstelling bedoeld was om de vraag te stellen: “Maakt het wat uit…kan kunst het verschil uitmaken? En mensen betrekken bij een dialoog over deze onderwerpen”.

Maar niet zo Mazel en Sharon die hun eigen mantra hebben gevonden: wie tegen Israël is, is antisemiet. Deze lieden instrumentaliseren het antisemitisme en de Holocaust voor hun eigen private doelstellingen. Hen niet welgevallige geluiden en bewegingen worden bestempeld als verraderlijk of antisemitisch. Dit is onzindelijk en verwerpelijk en de walgelijke actie van ambassadeur Mazel ligt angstwekkend dicht bij de vernietiging van de zogenaamde entartete Kunst door de nazi’s.

Herinneren wij ons nog hoe de hele westerse wereld ontsteld en verontwaardigd reageerde op de barbaarse acties van de Taliban die eeuwenoude in een bergwand uitgehouwen voorstellingen opbliezen? Toen iemand horen opperen dat de Taliban toch ook het recht hadden op hun vrijheid van expressie, als een antwoord op een andere expressie?

Wat is er aan de hand met de wereld? Wat is er aan de hand met Israël onder de vernietigende leiding van de oorlogsmisdadiger Sharon? Zij zijn van God los!

 

Enno Nuy – januari 2004