Uitgeverij Cossee, 224 pagina’s
Nog niet eerder iets gelezen van deze Spaanse antropoloog en schrijver, geboren in 1965. Wel, om maar met het eindoordeel te beginnen: Nachtlicht is een prachtige vertelling die je vanaf de eerste pagina meesleurt tot aan het open einde. Het boek gaat over vooringenomenheid, de (on)betrouwbaarheid van waarnemingen, het misinterpreteren van het gedrag van de ander, over primair reageren, de eerste houding tegenover het vreemde is een vijandige, over de invloed van de omgeving op de mens, diens zintuigen, geest en emoties.
Het boek is tevens te lezen als een parabel over de desastreuze gevolgen van kolonialisme, over wat er gebeurt wanneer de ene cultuur de andere overweldigt, zeker wanneer dit gebeurt op basis van het machtsmonopolie. Sánchez Piñol laat zien dat de geweldenaar alleen maar verliest, ongeacht de slagkracht van diens geweld. Het boek roept aanvankelijk associaties op aan de Hydrograaf van Allard Schroeder maar blijkt al gauw de surrealistische versie daarvan. Voor wie geen liefhebber is van het surrealisme is dit boek niettemin uiterst genietbaar en dat kan alleen maar betekenen dat het uitstekend geschreven is; de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik het boek niet zou hebben aangeschaft wanneer ik op de flaptekst meer specifieke informatie over de concrete inhoud zou hebben aangetroffen. Hulde dus voor de uitgever die zulke informatie wegliet; ik heb het boek in één ruk uitgelezen.
Er valt best het een en ander af te dingen op details en de geloofwaardigheid van de scheppingen van Albert Sánchez Piñol maar daar ga ik hier niet op in. Het zou al teveel van het boek prijs geven en ontrafelen en de potentiële koper ten onrechte beroven van leesplezier. Wie zich wil laten verrassen door een begenadigd verteller, die aarzelt niet en schaft zich dit boek aan.
Enno Nuy
Juni 2006