Voos, Lammert – Gannef

image_pdfDit artikel downloadenimage_printDit artikel uitprinten

Het derde deel van een prachtige trilogie, bestaande uit Malterfoske, Canisius en dit Gannef. Dit laatste deel, wederom prachtig uitgegeven door AFdH vertelt het verhaal van Zwarte Jan, een rouwdouwer als geen ander, maar met een klein hart. Hij heeft geen hoge dunk van zichzelf maar is eerlijker en zuiverder dan menig ander. Hij gedraagt zich zoals hij geleerd heeft zich te gedragen, zich te verweren, niet omdat hij weloverwogen leeft maar omdat hij geen keus heeft. Je bent wie je bent, de genen die je bij je geboorte hebt meegekregen. En voor de rest gevormd door de onverbiddelijke riem van de vader. Daar moet je het mee doen en zo leeft ook Zwarte Jan bijna instinctmatig. Toch lukt het hem met de jaren zich te beheersen, zijn driften in te tomen. Geluk is voor hem niet weggelegd maar dat heeft hij ook nooit nagestreefd. Het is een rauwe geschiedenis, deze trilogie. Het verhaal van Zwarte Jan ontroert en voor een zeer belangrijk deel komt dat door de sobere taal van de schrijver. Er staat geen woord teveel in zijn drie novelles. En desondanks, ik schreef dat al eerder, voelt het alsof je een familiesaga van indrukwekkende omvang las.

In de NRC schreef Thomas de Veen een zeer magere recensie van deze trilogie, die achtereenvolgens 4, 3 en 2 bullets kreeg. De Veen meent dat Voos in dit laatste deel teveel cliché’s hanteert, in de eerste twee delen zou veel meer sprake zijn van ‘doorleefde zwierigheid’. Maar het is juist het ontbreken van enige zwierigheid die mij nu juist zo bevalt. Ik heb ook in de eerste twee delen niets aangetroffen wat ik zwierigheid zou kunnen noemen. Ook zou Voos in dit laatste deel de verdichting hebben verwaarloosd. Ik kan de Veen niet volgen in zijn kritiek. Voos schreef drie novelles die precies in het midden liggen tussen de ZKV’s van A.L. Snijders (eveneens uitgegeven door AFdH) en de onvoorstelbare taalovervloed van AFTh.

En wat mij betreft overtuigt Lammert Voos hier als schrijver en ik ben zeer benieuwd naar zijn volgende roman. Ik ken geen hedendaags Nederlands schrijver (ik laat Jeroen Brouwers als hors concours buiten beschouwing) die met zo weinig woorden zoveel zeggen kan. Hulde ook voor uitgeverij AFdH die de boeken van Voos met zorg en smaak uitgaf.

 

Enno Nuy
Juni 2021

 

2021-06-29T12:11:49+00:00